வானம் பெற்றெடுத்த
தண்ணீர் குழந்தை
இழையில் விளையாடு
மண்ணில் உறங்கும் வரை

நிராகரிப்பு

வார்த்தைக்கு வழி இல்லாமல்
மௌனத்தில் மொழி இல்லாமல்
உள்ளம் உடைந்து அழுகிறது
குழந்தைக்கு பிடிக்காத பொம்மை

சின்ன சின்ன கனவுகளில்
கடவுள் அவதரிக்கிறார்
விதியென்னும் ஒரு உளியை கொண்டு
அவரை கல்லாய் மாற்றி விடுகிறோம்

காத்திருக்கும்… கண்ணீர் இல்லை…

வாழ்க்கையில்
வீழ்வதற்கு காரணம்
தோன்றாமல் போன
சிந்தனைகளல்ல
தோன்றி முடக்கப்பட்ட
சிந்தனைகள்

முதுமை

நாளை நாளை என்று
ஓடுபவர்களின் நடுவே
நேற்றை தவிர
வேறேதும் இல்லாதவர்களால்
உள்ளம் உருமாறும்

இரட்டை கண்ணீர்

ஒரு விழியின் நீரால்
துயரை மறக்க வைத்தாய்
ஏன் இறைவா
மறு விழியின் நீரால்
உரியை எரிக்க வைத்தாய்
ஏன் இறைவா

குழந்தை

உறவுகளின்
மனக்குறைகளை
பற்றில்லாமல்
கேட்டு தீர்க்கிறது
குட்டி கடவுள்

தண்டனை

நிகழ்காலத்தை தவிர
எல்லாம் பொய் என்றால்
பொய் சொல்பவனுக்கு
எதற்கு தண்டனை?

திறந்த வெளியில் பறந்து விட்டு
அவ்வவரின் குறுகிய உலகுக்குள்
வந்து சேர்கிறார்கள்
குழந்தை உறங்கிய பின்பு